Tweede beeld door Benjamin Mouly. Laatste twee beelden door Ode Windels. 

Woven Seasons


It was the shade and the orchard (video en performance) 


Bijdrager: Claire Chassot
Performer: Joséphine Tilloy
Camera en montage: Benjamin Mouly

Hoe manifesteert het natuurlijke verloop van de seizoenen zich binnen broeikassen?

Hoe verzetten de seizoenen zich tegen de artificialisering van de landbouw?

Creëren broeikassen nieuwe seizoenen?

Welke ritmes zijn aanwezig in grondloze landbouw?

Broeikassen zijn kunstmatige ruimten waar menselijke en niet-menselijke organismen samenleven via een diep netwerk van relaties dat wordt versterkt door het gebruik van technologie. Toen ik in Zwitserland bij een landbouwbedrijf werkte dat zich toelegde op grondloze tomatenteelt, merkte ik dat de groei van de vruchten nog steeds gekoppeld was aan de aanwezigheid van verschillende levende organismen en materie. Het natuurlijke verloop van de seizoenen verzet zich tegen de pogingen van de industriële teler om het ritme ervan te beheersen en de oogsttijd te verlengen. Wanneer de seizoenen als meteorologische cycli niet langer een beperking vormen, onthullen andere ritmes hun belang. Omdat warmte, zonlicht en regen geen invloed meer hebben op de groei van planten, wordt de landbouwer geconfronteerd met onherleidbare cycli zoals de groei van een vrucht, het leven van een hommel.

"In de levende wereld is de habitat van iemand altijd het weefwerk van al de anderen."

Dit citaat van Baptiste Morizot vat samen wat ik onderzoek in It was the shade and the orchard, het eerste project dat voortkomt uit mijn doorlopend onderzoek Woven Seasons en dat bestaat uit een performance en een video. Tijdens de performance belichaamt danser Joséphine Tilloy de verschillende ritmes en bewegingen die ik in de broeikas heb waargenomen. De onzichtbare groei van planten, de bewegingen en dagelijkse rituelen van arbeiders, de omzwervingen van bestuivers. Allemaal, en zelfs meer, dragen ze bij tot de productie van tomaten. De danseres draagt een accessoire uit riet, geïnspireerd op manden, gereedschap en planten. Dit accessoire speelt verschillende rollen: als gebruiksvoorwerp, sculptuur, kostuum of architectonisch element. Haar veranderende status heeft te maken met alle verschillende wijzen waarop we gebruik maken van planten. De mand is ook een belangrijk beeld omdat het verbonden is met de beweging van ‘iets oprapen’, een van de laatste gebaren die nog niet gemechaniseerd zijn, en een van de eerste gebaren die de mens leert. De video toont de performance in een peterselieserre in Koekelare, West-Vlaanderen.

Woven Seasons is een doorlopend onderzoek. Ik hou mijn ogen open voor de gebaren van de verzamelaars, hun intenties en zeer uiteenlopende uitdrukkingen. Ik blijf ook aandachtig voor de effecten van uitwisselingen tussen wat geoogst wordt en wie of wat oogst. Tenslotte zet ik mijn verkenningen van nieuw zichtbare seizoensritmes en mijn praktijk van plantaardig weven voort.

Het eerste project van Woven Seasons, It was the shade and the orchard, was voor het eerst te zien zijn in de groepstentoonstelling van Seasonal Neighbours in Z33. De performance vond plaats in de hal van het museum op de openingsavond. Na afloop bleef het mandenkostuum aan de ingang van de tentoonstelling staan, als herinnering dat bezoekers in zekere zin ook verzamelaars zijn.


Biografie Claire Chassot

Veel dank aan Franky Vantyghem, Nadine Vandromme en de gemeente  Koekelare om dit project mede mogelijk te maken.

contact: info@seasonalneighbours.com ; +32 476 37 65 45